Blue Thursday

Podobno w poniedziałek był najbardziej depresyjny dzień w roku. Nie prawda. Jeśli chodzi o mnie to właśnie dzisiaj jest jeden z tych dni kiedy szczytem samozaparcia jest wyjście z łóżka i zrobienie sobie kawy. Bo podobno kawa pomaga... Na wszystko. Ale widocznie we wszystko nie zalicza się depresyjny czwartek. 

Wiec jakimś cudem udało Ci się zwlec się z łóżka , przejść koło lustra, nie spoglądając w jego stronę (bo w depresyjny czwartek spojrzenie w lustro może zakończyć się nagłym i niekontrolowanym atakiem płaczu) i doczołgać się do ekspresu do kawy. Czarny, boski napój się robi, a ja zastanawiam się nad sensem życia... Swoją drogą musi być ze mną bardzo źle, skoro zastanawiam się na sensem życia w czwartek rano, robiąc sobie kawę. Myśli, które mi krążą teraz po głowie można przełożyć na dość prostą formułę: "Ale Ty jesteś beznadziejna, w depresyjny czwartek powinnaś pić kawę w Lizbonie/Nowym Jorku/Tokio, a nie zastanawiać się nad sensem życia w swojej ciasnej kuchni. Robić coś co sprawia Ci przyjemność, daje satysfakcję i spełnienie, a nie żyć na zasadzie byle do weekendu/do końca miesiąca/do końca semestru/do wakacji". 

Podsumowując, mam 23 lata i według mnie, powinnam już w moim życiu coś osiągnąć (nie, codzienne przezwyciężanie mojego życiowego sieroctwa nie liczy się jako osiągnięcie). Jak byłam młodsza to myślałam, że w tym wieku będę już ogarnięta życiowo (chociaż troszeczkę?). Jednak jak się okazuje ogarnięcie życiowe i spełnienie swoich celów, nie jest takie łatwe jak mi się kiedyś wydawało. Wydaje mi się, że moje życie to ciągłe dopasowywanie się do zbiegów okoliczności, a nie realizacja moich planów. Bo kiedy 10 raz nie wychodzi to, co sobie zaplanowałaś, to jaka to ich realizacja? A może jednak takie dostosowywanie się na bieżąco, do tego co się dzieje w życiu jest lepsze, bo nigdy nie wiadomo co się stanie? 

Dzisiaj nie jestem w stanie odpowiedzieć na te wszystkie pytania, bo dzisiaj jest mój Blue Thursday, dzisiaj wszystko jest złe, brzydkie i nawet kawa nie smakuje tak, jak w inne dni. Pozostaje mi tylko wskoczyć pod koc i przeczekać dzisiejszy dzień. Mam nadzieje, że jutrzejszy będzie lepszy. Oby... 

Wszystkie zdjęcia wygrzebane z soup.io. 

Żeby nie było aż tak bardzo depresyjnie, to na koniec: