23!

Wiecie jaki dzisiaj jest dzień? Tak, Światowy Dzień Wody, owszem. ALE! Dzisiaj jest jeszcze jedna wyjątkowa okazja. Dzisiaj świętujemy upływ kolejnego roku, w którym do niczego nie doszłam ;P 
Tak, tak, dokładnie. Od dzisiaj mam 23 lata (oh God, why?). Oficjalnie... Mentalnie wciąż mam między 3, a 5 - zależy czy widzę słodkiego kotka, czy tylko dobrą czekoladę. 
Mam swoją zasadę: uznaję, że jest tylko jeden dzień w roku, kiedy mogę robić co chce, jeść co chce ( i nie przejmować się wartością kaloryczną) i przede wszystkim nie martwić się niczym i odciąć się od wszystkich problemów. Oh, gdyby każdy dzień mógł być taki beztroski (albo chociaż niech te wszystkie ciastka z dzisiaj pójdą w cycki, proszę!).
Wzięłam nawet aparat żeby uwiecznić ten dzień, tylko... ekhm... zapomniałam zrobić zdjęcia najważniejszemu dzisiaj - czyli sobie.
Ale coś Wam pokaże! Z racji tego, że wybrałam się na spacer, porobiłam zdjęcia i muszę się przyznać, że poszłam na całość ze  i zrobiłam ich aż... 3.

Uświadomiłam sobie, że żyje w tym mieście 23 lata i ani razu nie robiłam mu zdjęć. To duży błąd. Jestem tak przyzwyczajona do jego uroku, że o nim zupełnie zapominam. Przez Rynek przepełzał co najmniej 5 razy dziennie i nie robi to nie mnie żadnego wrażenia i tylko narzekam na tych turystów, którzy się wszędzie kręcą. Myślę, że jak zrobi się cieplej, wybiorę się z aparatem i sfocę parę ciekawych rzeczy (jeśli będziecie kiedyś w Krakowie, to KONIECZNIE zobaczcie Fabrykę Schindlera i idźcie na Kazimierz na zapiekanki! Polecam - Ja). 

Ale wracając do głównego temu dzisiejszej notki to: miało być dzisiaj dużo balonów, kolorowych czapeczek, ciasteczko - muffinki i korona z Burger Kinga, aleeee... Balonów i kolorowych czapeczek zapomniałam kupić, muffinków - wczoraj nie upiekłam, bo zajęłam się opróżnianiem butelki z winem z Rodzicielką, a korona z Burger Kinga - ehh, no nie odważyłam się podejść i powiedzieć "Przepraszam bardzo, czy mógłby mi pan dać koronę? Bo wie pan, mam dzisiaj urodziny i chciałabym w niej pochodzić". W sumie ja z tym nie mam żadnego problemu, ale społeczeństwo nie jest jeszcze aż tak wyluzowane. 

Wiecie, chyba już pójdę, bo strasznie pierdoły wygaduję, ale dzisiaj jest jeden z tych Dobrych Dni. Jeśli pozwolicie to na sam koniec chce sobie życzyć, więcej cierpliwości, dystansu i mniej wybuchowego charakteru. (I dzięki wszystkim, za wszystkie 100 lat - po zsumowaniu, wyszło mi jakieś minimalnie 800 lat życia - nie wiedziałam, że AŻ tak źle mi życzycie.)